نیش زنبور عسل

نیش در زنبور عسل مشابه تخمریز در سایر بال غشائیان است که از طریق آن تخم را داخل بدن حشرات میزبان یا بافت های چوبی گیاهان قرار می دهند. در کارگران زنبور عسل با مختصر تغییر, تخمریز به جای تخم, زهر تزریق می کند. تخمریز اگرچه به ظاهر قطعه واحدی به نظر می رسد ولی در حقیقت از سه قطعه مجزا تشکیل شده است.
یک قطعه سه دندانه خم شده به طرف عقب دارد و دو تای دیگر ۱۰ – ۹ دندانه دارند. وقتی نیش کار نمی کند در داخل محفظه نیش فرو کشیده می شود. در موقع نیش زدن, زنبور کارگر, شکم خود را به سرعت به سمت پایین خم کرده و با یک حرکت سریع نیش خود را در بدن شکار فرو می کند. در این حالت ماهیچه ها یکی پس از دیگری بکار می افتند, نیش را در عمق بیشتری فرو می برند. حتی اگر نیش از بدن زنبور جدا شده باشد, زهری که توسط غده های ترشح کننده زهر به داخل کیسه زهر ریخته شده به داخل زخم تزریق می شود.
نیش ملکه بلندتر است و خمیدگی بیشتری دارد و با استحکام بیشتری به بدن اتصال دارد. دندانه های آن تا حدودی کوچکتر است و غده زهر ساز آن بزرگتر می باشد. اگرچه ملکه به انسان نیش نمی زند ولی توان آن را دارد و گاهی اوقات هم آن را بکار می گیرد. کسانی که ملکه آنها را نیش زده است می گویند نیش ملکه از نیش زنبوران کارگر دردناکتر است.